Zespół Kontrapunkt otrzymał wyróżnienie w międzynarodowym konkursie na Europejskie Centrum Solidarności.
W międzynarodowym konkursie, do którego w pierwszym etapie zgłosiło się 350 zespołów architektonicznych z całego świata, a w ostatniej fazie brało udział 58 prac, zespół Kontrapunkt otrzymał jedno z sześciu wyróżnień.
Zamysł urbanistyczny autorów projektu konkursowego polega na wytworzeniu w poprzemysłowym krajobrazie terenów stoczni gdańskiej czytelnego układu urbanistyczno - krajobrazowego, który w swoim wyrazie jest próbą odzwierciedlenia historycznego zagospodarowania terenu pomimo planowanej radykalnej zmiany jego przeznaczenia funkcjonalnego.
Autorzy koncepcji uznali, że podstawowym zadaniem urbanistycznymi konkursu, oprócz stworzenia odniesień do jego pierwotnego przemysłowego przeznaczenia terenu, jest znalezienie właściwej współzależności pomiędzy jego głównymi elementami – pomnikiem poległych stoczniowców i projektowanym budynkiem ECS.
Lokalizacje budynku ECS, jako zamknięcie osi widokowej od pomnika w kierunku północnym, została odrzucona jako tworząca konkurencje pomiędzy tymi elementami. Autorzy układu urbanistycznego wybrali metodę współistnienia i współzależności architektonicznej historycznego pomnika i przyszłego ECS. Umiejscowienie budynku ECS wzdłuż drogi do wolności i przeniesienie części kubatury pod ziemię oraz zróżnicowanie wysokości bryły „pochylonej” w kierunku pomnika wytworzyło efekt współistnienia i kontynuacji pomiędzy obiema bryłami i symbolami Solidarności.
Wnętrzem głównym jest otwarcie widokowe od pomnika stoczniowców w kierunku Martwej Wisły i morza. Wnętrze to zostało nazwane przez autorów koncepcji „polami wolności” . Zostało ono zamknięte od zachodu szpalerem drzew „jesionów”, do wschodu bryłą budynku ECS i jego kontynuacją -sztucznym kanałem , dochodzącym do Martwej Wisły. Zamknięciem perspektywy, tak wytworzonego wnętrza od północy, będzie wznoszący się łagodnym łukiem ponad sztucznym kanałem most, który scala 3 podstawowe elementy układu urbanistycznego: „drogę do wolności” i „pola wolności” oraz historyczną salę BHP.
Przenikanie się wnętrz „drogi do wolności” i „pól wolności” poprzez projektowany budynek ECS jest ostatnią główną ideą urbanistyczną.
Zgodnie z ideą zawartą w preambule, autorzy koncepcji postanowili odejść od wszelkich prostych przełożeń symbolicznych planowanej funkcji i rangi symbolicznej obiektu na jego wyraz architektoniczny. Bryła budynku jest wprawdzie odzwierciedleniem kształtu - „negatywem” i przedłużeniem jednego ze sztucznych kanałów Martwej Wisły, lecz kontekst ten z założenia nie będzie czytelny dla przeciętnego odbiorcy architektury.
Autorzy koncepcji uznali, że podstawowym zadaniem urbanistycznymi konkursu, oprócz stworzenia odniesień do jego pierwotnego przemysłowego przeznaczenia terenu jest znalezienie właściwej współzależności pomiędzy jego głównymi elementami – pomnikiem poległych stoczniowców i projektowanym budynkiem ECS. Autorzy układu urbanistycznego wybrali metodę współistnienia i współzależności architektonicznej historycznego pomnika i przyszłego ECS. Umiejscowienie budynku ECS wzdłuż drogi do wolności i przeniesienie części kubatury pod ziemię oraz zróżnicowanie wysokości bryły „pochylonej” w kierunku pomnika, wytworzyło efekt współistnienia i kontynuacji pomiędzy obiema bryłami i symbolami Solidarności.
14/12/2007
