Opis projektu
Centrum Sportowo - Rehabilitacyjne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego znajduje się w Warszawie, przy ul. ks. Trojdena. Centrum pełni funkcje zarówno sportowe jak i dydaktyczne, zlokalizowane w następujących zespołach, połączonych ze sobą podziemnym parkingiem i pomieszczeniami technologicznymi uzdatniania wody:
· Zespół dydaktyczny Propedeutyki Fizjoterapii
- w jego skład wchodzą sala gimnastyczna i wielofunkcyjna, dzięki ścianie przesuwnej istnieje możliwość połączenia ich w jedną halę sportową.
· Zespół hali sportowej i sal specjalistycznych wraz z zespołem dydaktycznym Studium Wychowania Fizycznego i zespołem administracyjnym
- hala sportowa przystosowana do uprawiania następujących sportów: siatkówka, koszykówka, tenis, piłka ręczna, piłka nożna halowa; dwie dwupłaszczyznowe kurtyny akustyczne pozwalają na wydzielenie trzech niezależnych od siebie sektorów; zespół sal specjalistycznych tworzą siłownia, sala do sztuk walki, sala fitness.
· Zespół basenu olimpijskiego z pomieszczeniami ratowników i trenerów
- na poziomie piętra zlokalizowano salę treningową ogólnorozwojową i salę szermierczą.
· Zespół basenu szkoleniowego z sauną parową i suchą
· Zespół łącznika z kawiarnią
- z kawiarni przewidziano wyjście bezpośrednio na taras zielony zadaszony konstrukcją membranową składaną.
Szpaler klonów ciągnący się wzdłuż ul. ks.Trojdena zainspirował projektantów do otwarcia elewacji południowych na zieleń, która zdaje się wnikać do wnętrza Centrum. Dzięki temu użytkownicy basenów mogą się poczuć jakby pływali wśród drzew. Nieregularna pierzeja z wnękami i zielonym dziedzińcem tworzy harmonijną całość, przeszklone elewacje zespołów zaprojektowano jako przestrzenne dopełnienie szpaleru. Wszystkie podziały elewacyjne nawiązują do ciągu liczb naturalnych Fibonacciego, wykorzystywanego do opisywania zjawisk przyrodniczych, w tym rozrostu drzew. Pionowe stalowe tafle typu Corten perforowane laserowo i przymocowane do ścian pełnią funkcje zacieniaczy pionowych i pozwalają uzyskać efekt sączenia światła przez liście drzew zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz. Elewacje pełnią również funkcję użytkową, na zachodniej ścianie wewnętrznego dziedzińca zaprojektowano ściankę wspinaczkową, z której, dzięki składanemu membranowemu zadaszeniu korzystać można także w warunkach niesprzyjającej aury. Architektura nawiązuje także do zastanej tkanki miejskiej i dopasowuje się do otaczających budynków.
Zieleń dominuje również zarówno w obiekcie jak i na nim. W holu głównym zlokalizowano zielone ściany systemowe, elewacja wschodnia cała pokryta jest roślinami tworzącymi autorski pionowy kobierzec, na dachach wszystkich budynków rośnie trawa.
Oczywistym jest, że codzienne użytkowanie basenu olimpijskiego pociąga za sobą znaczne koszty, z tego też powodu jednym z głównych założeń w czasie projektowania było osiągnięcie multifunkcjonalności obiektu. Większy z basenów CSR WUM, o wymiarach 25m x 51.25 m, i głębokości 2 m charakteryzują:
- ruchoma przegroda w formie pomostu jezdnego służy wydzieleniu z niecki dwóch osobnych basenów o dowolnych wymiarach;
- dno wypłycające zastosowanie na całej szerokości basenu i na długości 10m umożliwia wypłacenie basenu na dowolną głębokość;
- do podestu technicznego zainstalowanego pod dachem nad widownią zamontowany jest opuszczany ekran akustyczny w formie kurtyny ze sztucznej skóry dzielący halę basenową na dwie części o dowolnie kształtowanych wymiarach; z podestu technicznego odbywa się również konserwacja i obsługa oświetlenia specjalnie dostosowanego do transmisji telewizyjnych;
Środki te mają na celu zwiększenie rentowności utrzymania obiektu, dzięki nim inwestor zyskuje możliwość użytkowanie obiektu nie tylko w celach treningów olimpijskich czy zawodów pływackich lecz również związanych z wszelkimi działaniami komercyjnymi, np. szkółka pływacka, zajęcia dla mam i niemowlaków, aqua aerobik, itp.
Kolejnym z aspektów znacząco wpływających na opłacalność utrzymania obiektu basenowego są koszty utrzymania trybun widowiskowych. W ramach projektu Centrum Sportowo-Rehabilitacyjnego WUM powstały trzy niezależne widownie:
- widownia stała otwarta;
- zamknięty taras widokowy dla komentatorów sportowych i gości VIP jest to futurystyczna półokrągła konstrukcja z giętego szkła zawieszona na stalowej konstrukcji bezpośrednio nad basenem, zapewnia większą prywatność i odgrodzenie od bezpośrednich źródeł hałasu, co ma znaczenie zwłaszcza podczas transmisji telewizyjnych i radiowych;
- ruchoma składana widownia umiejscowiona nad basenem szkoleniowym jest rozwiązaniem dostosowanym do indywidualnych potrzeb inwestora i zapewnia optymalizację kosztów utrzymania i zagospodarowania przestrzeni; zamontowana na specjalistycznych siłownikach rozkładana będzie tylko w czasie zawodów przy pełnym obłożeniu obiektu.
Ciekawa bryła czy nowatorskie rozwiązania funkcjonalne to nie jedyne cechy, którymi powinien charakteryzować się dobry budynek. Nowoczesna architektura rządzi się tymi samymi prawami, co pozostałe gałęzie rynku i musi być modna. A modna jest niewątpliwie ekologia. Na szczęście szukanie oszczędności w utrzymaniu budynku i poszanowanie środowiska naturalnego idą z reguły w parze, o czym przekonało się już wielu inwestorów.
Centrum Sportowo-Rehabilitacyjne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego zostało wyposażone w instalacje solarne i panele fotowoltaiczne. Dzięki temu energia słoneczna będzie wykorzystana do podgrzewania wody technologicznej basenowej, a w wypadku braku odbioru tej energii układ solarny znajdzie zastosowanie przy wstępnym podgrzewie ciepłej wody. W okresie letnim z kolei instalacja solarna posłuży ogrzaniu wody do natrysków i na cele bytowe oraz podgrzaniu wody basenowej. Odzyskana z dachu woda deszczowa, niezdatna do spożycia, zasili miski ustępowe.
Nad całością instalacji czuwa system BMS obejmujący swoim działaniem sterowanie i monitoring centrali klimatyzacyjnych, oświetlenia, węzłów cieplnych, itd. Dzięki systemowi czujników i detektorów budynek może inteligentnie „reagować” na zmiany środowiskowe zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz, co prowadzi do maksymalizacji funkcjonalności, komfortu i bezpieczeństwa przy jednocześnie zachodzącej minimalizacji kosztów eksploatacji obiektu.